آیا تا به حال به فکر درمان خروپف افتاده اید؟ خروپف زمانی اتفاق می افتد که هوا هنگام نفس کشیدن در خواب، از طریق گلو جریان می یابد. این امر باعث می شود که بافت های در گلو بلرزند و صداهای آزاردهنده ایجاد کنند. خروپف حتی اگر زیاد شما را آزار ندهد، نباید به آن بی اعتنا باشید. زیرا خروپف ممکن است نشانه وضعیت جدی سلامتی باشد، از جمله: انسداد راه های هوایی، چاقی، مسئله ای در ساختار دهان و بینی یا گلو، کم خوابی و در مواردی، خروپف ممکن است به دلایل دیگری مانند خوابیدن روی کمر باشد.
در برخی موارد، فرد باید به منظور دریافت مراقبت پزشکی لازم برای رفع شرایط جسمانی که باعث خروپف می شود، به پزشک مراجعه کند. اما موارد خروپف ناشی از عوامل خوش خیم – مانند وضعیت خواب – اغلب با داروهای خانگی ساده قابل درمان است.
در ادامه چندین روش درمانی که معمولاً برای درمان خروپف استفاده می شود، معرفی می کنیم:
کاهش وزن این به کاهش میزان بافت گلو که ممکن است باعث خروپف شما شود، کمک می کند. با خوردن مقادیر کمتر و سالم تر غذایی، می توانید وزن خود را کاهش دهید. حتماً روزانه ورزش منظم داشته باشید. می توانید به متخصص تغذیه مراجعه کنید.
خوابیدن به پشت باعث می شود که زبان به سمت پشت گلو حرکت کند، که تا حدودی جریان هوا را از طریق گلو مسدود می کند. خوابیدن روی پهلو ممکن است تنها کاری باشد که باید انجام دهید تا هوا به راحتی جریان یابد و خروپف شما را کاهش یا متوقف کند. حتماً هفت تا هشت ساعت خواب مورد نیاز هر شب را دریافت کنید. بالا بردن سطح رختخواب به میزان ده سانتی متر، ممکن است با باز نگه داشتن راه های هوایی، باعث کاهش خروپف شود.
آلرژی ها می توانند جریان هوا را از طریق بینی شما کاهش دهند. این امر شما را مجبور به تنفس از طریق دهان می کند و احتمال افزایش خروپف را افزایش می دهد. با پزشک خود مشورت کنید که چه نوع داروهای بدون نسخه و یا آلرژی بدون نسخه ممکن است وضعیت شما را بهبود بخشد.
برخی از افراد با آسیب دیدگی متولد می شوند که موجب سپتوم انحرافی می شود. سپتوم دیواره استخوانی است که هر دو طرف بینی را از هم جدا می کند که انحراف آن باعث می شود جریان هوا محدود شود و باعث تنفس دهانی هنگام خواب و خروپف شود. برای اصلاح این وضعیت و درمان خروپف، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
اگر خروپف می کنید و در عین حال آرام بخش مصرف می کنید، با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید گزینه مناسب تر برای شما چیست. قطع مصرف آرام بخش قبل از خواب، ممکن است درمان خروپف شما باشد.
منبع : https://bit.ly/33wOsfO
هر آشپزی مایل است با بهترین روش پخت گوشت آشنا شود. برخی ازغذاهای گوشتی، عالی طبخ می شوند؛ در حالی که برخی دیگر، خشک و بیش از حد پخته به نظر می رسند. این را هر آشپزی تجربه کرده است. یکی از نکات در یادگیری بهترین روش پخت گوشت، این است که هرگز آن را بیش از حد نپزید اما همانطور که می دانید همیشه به این سادگی نیست. بعنوان مثال درجه حرارت پخت و پز بر سرعت گرفتن یا کند شدن طبخ گوشت، تأثیر خواهد گذاشت.
در کنار آموختن بهترین روش پخت گوشت، استفاده از ابزار آشپزی مناسب هم، مهم است. به عنوان مثال، یک ابزار که برای اطمینان از پخت کامل گوشت از آن می توان استفاده کرد، دماسنج فوری است. استفاده از یک ابزار خوب مانند دماسنج، شرایط را تغییر می دهد و به آشپز کمک می کند که غذاهای گوشتی، طبخ مناسبی داشته باشند.
در ادامه، برخی ازغذاهای گوشتی پرطرفدار و بهترین روش تهیه و طبخ آنها را بررسی خواهیم کرد:
استیک تندرلوئین چربی کمی دارد؛ به این معنی که می توانید چاشنی زیادی به آن اضافه کنید تا عطر و طعم بهتری داشته باشد. با استفاده از مقداری نمک و فلفل سیاه می توانید طعم خوبی به آن ببخشید. به عنوان مثال، یک دستور العمل عالی برای چاشنی آن، ترکیب خردل، ترب کوهی، سیر، رزماری و آویشن است. اگر می خواهید استیک شما آبدار باشد، اجازه دهید گوشت استیک قبل از برش دادن، 15 دقیقه استراحت کند.
بسته به سلیقه شخصی، می توانید این استیک را همراه با دنده یا بدون آن تهیه کنید. البته استیک پرایم ریب همره با استخوان، طعم بیشتری دارد. می توانید از نمک، روغن زیتون، فلفل سیاه و مقداری سیر برای مزده دار کردن استیک، استفاده کنید. همچنین می توانید گوشت را یک شب در زیره ، سیر و پیاز بخوابانید. سیب زمینی برشته شده را هم بعنوان غذای جانبی در کنار آن سرو کنید.
درمورد اینکه آیا استیک ها با استخوان بهتر هستند یا بدون استخوان، باید گفت که استیک با استخوان خوش طعم تر است؛ زیرا مغز استخوان هنگام پخت و پز وارد بافت گوشت می شود و در نتیجه طعم بهتری به گوشت می دهد. البته توجه داشته باشید که استخوان، تأثیر زیادی بر زمان پخت و پز استیک دارد. با استخوان، نحوه توزیع گرما هنگام پخت و پز تغییر می کند و باعث می شود که گوشت بطور یکنواخت بپزد. استیک های استخوانی به مدت زمان پخت بیشتری نیاز دارند زیرا استخوان گوشت اطراف آن را به نوعی عایق بندی می کند و کمی بیشتر طول می کشد تا گرما به داخل بافت گوشت نفوذ کند. اما گرما را به طور مساوی گسترش می دهد که موجب پخت بهتر گوشت می شود.
امیدواریم نکات فوق به شما کمک کند تا از بهترین روش پخت گوشت لذت ببرید.
منبع :https://bit.ly/3juHXQ9
مراقبت از پا در حفظ بهداشت و سلامت عمومی بدن نقش دارد. بسیاری ازافراد در مراقبت از پا کوتاهی می کنند و بعد از بروز آسیب، سالها از تبعات آن، رنج می برند.
همانطور که می دانید، مسائل مربوط به پا مانند برآمدگی در بزرگسالان شیوع زیادی دارد که اغلب به عمل جراحی نیاز پیدا می کند. اما با مراقبت صحیح از پا، می توان از این آسیب ها پیشگیری کرد. نگاهی بیندازیم به حداقل چهار نکته عالی در مورد مراقبت از پا که می توانید برای سالم نگه داشتن پا مفید باشد.
جوانان خصوصا بانوان هنگام انتخاب کفش، معمولاً به زیبایی کفش توجه می کنند و خسارات وارده از مثلا کفش پاشنه بلند را نادیده می گیرند.در حالی که همه ما عاشق پوشیدن کفش دلخواه خود هستیم، وقت آن است که درباره عواقب آن فکر کنیم. هنگام خرید کفش، این نکات مهم مراقبت از پا را به خاطر بسپارید. از آنجا که پای ما در آخر روز متورم می شود، سعی کنید در آخر روز برای خرید کفش اقدام کنید. مهمتر از همه همیشه هنگام امتحان کردن کفش، جوراب نخی بپوشید. حداقل باید بین انگشت شست پا و نوک کفش به اندازه یک انگشت دست فاصله باشد. همیشه کفش را متناسب با سایز پای بزرگتر تهیه کنید. همانطور که می دانید، به طور معمول، یک پای ما بزرگتر از پای دیگر است. همیشه قبل از خرید کفش، یک پدیکور خوب داشته باشید.
مراقبت از پا، با رعایت بهداشت شروع می شود. حداقل روزانه دو بار پاها را شستشو دهید. فکر نکنید که فقط دوش گرفتن، برای پاک کردن پاها کافی است. شما باید مطمئن شوید که چندین بار در هفته پاهای خود را به درستی لایه برداری می کنید و از بهترین مرطوب کننده ها استفاده می کنید. به عنوان مثال، سنگ پا کشیدن به کف پاها باعث می شود که آنها در حالت مناسب و البته نرم و بدون سوزش قرار گیرند. علاوه بر این، استفاده از صابون و روغن مناسب برای پا، باعث سلامتی پاها می شود و قارچ های پا و ترک پا را از بین می برد.
سالی یک بار معاینه جهت اطمینان از سلامت پا و جلوگیری از مشکلات احتمالی، لازم است.علاوه بر این، برای سلامت مچ پا نیز، این چکاپ مهم است. با افزایش سن، چربی را در پای خود از دست می دهیم و این می تواند بر فشارِ روی استخوان های ما تأثیر بگذارد.
به علاوه ، رباط های پا در بزرگسالی قوی نیستند، و همچنین ممکن است شرایط آرتریت نیز در بزرگسالی توسعه یابد. اگر هنوز این کار را نکرده اید، حتماً یک چکاپ برنامه ریزی کنید تا بتوانید پاهای خود را در سلامت نگه دارید.
مراقبت از پا، ویژه برای افرادی که از بیماری هایی مانند دیابت رنج می برند مهم است.
منبع : https://bit.ly/34qTmu7
برای تقویت ناخن های شکننده، چه کاری می توان انجام داد؟ شکننده بودن ناخن ها ممکن است در اثر آسیب ایجاد شود؛ مانند خیس شدن و خشک شدن مکرر، قرار گرفتن مکرر در معرض مواد شوینده و موادی که در پاک کننده های ناخن دارد. ناخن های شکننده در افرادی که دچار کم کاری تیروئید، سوء تغذیه، سل و برخی شرایط ریه هستند، دیده می شود. در افرادی که مبتلا به بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، لیکن پلان و آلوپسی آرئاتا هستند، شکنندگی ناخن مشاهده می شود.
برای تقویت ناخن های شکننده، بعد از شستن یا استحمام از یک کرم مرطوب کننده روی ناخن های خود استفاده کنید. اگر کار شما نیاز به استفاده از آب دارد، بهتر است با دستکش کار کنید. ناخن ها با جذب آب انبساط می یابند و بعد از خشک شدن منقبض می شوند. هرچه ناخن ها بیشتردر معرض آب قرار گیرند، بیشتر منبسط و منقبض می شوند و این باعث ضعف بیشتر آنها می شود. هنگام تمیز کردن منزل، مراقب باشید. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و مواد شوینده می تواند ناخن های شما را تضعیف کند؛ بنابراین با پوشیدن دستکش ناخن های خود را در حین کار خانگی محافظت کنید.
نوع تغذیه هم می تواند باعث ایجاد ناخن های شکننده شود. اثر کمبود ویتامین C و B کمپلکس، کلسیم، اسید فولیک و اسیدهای چرب ضروری می تواند به صورت ناخن های خشک، ترک خورده، شکننده ظاهر شود. بنابراین برای تقویت ناخن های شکننده، باید یک رژیم متعادل داشته باشید. ویتامین های گروه B در گوشت، ماهی، پنیر، ماست، شیر، تخم مرغ، قارچ، لوبیا، آووکادو، موز، آجیل و غلات وجود دارد. غذاهای سرشار از کلسیم شامل تمام غذاهای لبنی، سبزیجات تیره و بادام است. ویتامین C را در مرکبات، فلفل قرمز، کلم بروکلی، سبزیجات تیره، کیوی و توت فرنگی خواهید یافت. اسید فولیک در آب پرتقال، لوبیا، غلات سبوس دار و سبزیجات فراوان است. اسیدهای چرب ضروری نیز در ماهی، تخم کتان و آجیل یافت می شود.
چرب کردن منظم ناخن ها با روغن های گیاهی، بسیار مؤثر است. این کار رطوبت از دست رفته ناخن ها را، بازیابی می کند. بسیاری از افراد با آغشته کردن ناخن ها در روغن زیتون، شاهد تقویت طبیعی آنها بوده اند. روغن نارگیل،روغن بادام، روغن آرگان، روغن ویتامین E و روغن کرچک هم مفید است. کمی روغن را درون یک کاسه بریزید و ناخن های هر دست را به مدت ده دقیقه خیس کنید. ناحن ها را داخل روغن ماساژ دهید تا خون به گردش درآید. سعی کنید شب ها قبل خواب، ناخن های خود را آغشته به روغن کنید و با دستکش بپوشانید. رعایت این نکات، برای تقویت ناخن های شکننده ضروری است.
منبع : https://bit.ly/3l14xQP
جهت پیشگیری از سرطان روده، باید به فکر تغییر در رژیم غذایی باشیم. حداکثر 35٪ از سرطان ها در سراسر جهان ممکن است ناشی از سبک زندگی مانند رژیم غذایی و استعمال سیگار باشد.
رژیم غذایی با فیبر بالا برای کاهش پیشگیری از سرطان روده، مهم است. فیبر را می توان به دو نوع تقسیم کرد: فیبر نامحلول، که مدفوع ضخیم ایجاد می کند که به راحتی در امتداد روده قابل عبور است. و فیبر محلول، که آب را جذب می کند تا مدفوع نرم شود. فیبر موجود در غلات و سبزیجات، منبع ایده آل فیبر است. سبوس گندم یکی از غنی ترین منابع فیبر است. سبوس گندم را می توان به پخت و پز اضافه کرد. در مورد اینکه چگونه فیبر خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش دهد، مکانیسم احتمالی شامل کاهش مدت زمان لازم برای عبور مواد غذایی از روده و یا اثر مفید بر باکتری های روده است. پس از تشخیص سرطان روده، رژیم غذایی پر فیبر نیز با بهبودی همراه بوده است. همچنین شیر و لبنیات خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش می دهد.
روغن ماهی هم ممکن است در پیشگیری از سرطان روده، موثر باشد. در افرادی که دارای بیماری های ارثی و مستعد ابتلا به تعداد زیادی از رشدهای سرطانی (پولیپ) در روده هستند، آزمایشی انجام شد که در آن یک گروه، روزانه اسید چرب اشباع نشده امگا 3 (که در روغن ماهی وجود دارد) دریافت کرده و یک گروه دارونما دریافت کردند. دریافتند که این مکمل با کاهش رشد پولیپ همراه است. اما اینکه آیا در مورد افرادی در معرض خطر متوسط سرطان روده هستند نیز اثرگذار است، مشخص نیست.
بهتر است از مصرف زیادی گوشت اجتناب کنید. شواهد نشان می دهد بین مصرف زیاد گوشت و سرطان روده، رابطه وجود دارد. گوشت قرمز شامل گوشت گاو، گوشت گوساله، بره، بز و گوشت فرآوری شده مانند ژامبون و کالباس است. گوشت های فرآوری شده تحت یک روش نگهدارنده مانند نمک زدن یا افزودن مواد نگهدارنده شیمیایی که با تولید ترکیبات سرطان زا همراه است، تهیه می شوند. شواهد حاکی از آن است که خطر ابتلا به سرطان با افزایش مصرف گوشت، به ویژه گوشت های فرآوری شده افزایش می یابد. پیشنهاد می کنیم مصرف گوشت فرآوری شده را تا حد ممکن به حداقل برسانید و فقط مقادیر متوسط گوشت قرمز (حداکثر 100 گرم در روز) میل کنید.
نکته اصلی در کاهش ابتلا به سرطان روده، سبک زندگی سالم است. فعالیت بدنی کافی و جلوگیری از چربی اضافی در ناحیه شکم، بسیار مهم است. رفتارهای ناسالم در زندگی مانند خوردن غذاهای فرآوری شده با افزایش خطر سرطان همراه است. توصیه می شود بزرگسالان بالای 50 سال، برای پیشگیری از سرطان روده، غربالگری روده انجام دهند.
منبع : https://bit.ly/3i9Juto