راه های درمان خشکی پوست در اثر شستن زیاد با آب

خشکی پوست دست در اثر شستن زیاد در شرایط امروزی جهان و یا در اثر استفاده از مواد ضد عفونی کننده، بسیار شایع شده است. در چنین شرایطی مراقبت از پوست دست ها اهمیت پیدا می کند وگرنه در صورت ادامه ی خشکی ممکن است مشکلات جدی تری برای پوست دست ها به وجود بیاید.

چه اتفاقی برای پوست دست ما می افتد؟

لایه ی رویین پوست ما در واقع لایه ی محافظتی بدن ما محسوب می شود. تمام پسوسته با مواد شوینده و ضد عفونی کنند می تواند منجر به آسیب رسیدن به این بافت شود. در طول زمان آسیب بافتی خود را به شکل خشک شدن و در صورت عمق بیشتر به شکل التهاب و زخم نشان می دهد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست دست می شوند؟

خشکی پوست دست برای افرادی که بیشتر با آب سر و کار دارند و دست های خود را می شویند بیشتر رخ می دهد. کادر درمانی، آرایشگران، کارکنان بخش های مواد غذایی مانند رستوران ها، نظافت چیان و البته مادران خانه دار از جمله این افراد محسوب می شوند. البته در دنیای کرونایی امروز، همگان با این مشکل درگیر شده اند. افرادی که دچار اگزمای پوستی هستند از این شرایط بیشتر آزار می بینند.

تردید در استفاده از صابون

افاردی که درگیر اگزماهای پوستی هستند بهتر از از مواد شوینده و ضد عفونی کننده ی بدون صابون استفاده کنند. برای این افراد مایع دستشویی های حاوی نرم کننده مناسب تر است.

خشک کردن دست ها

پس از هر بار شستشو دست های خود را خشک کنید. البته مراقب باشید از قسمت زیر انگشتر و حلقه نیز غافل نمانید. با وجود رطوبت بیشتر احتمال زیادتری برای ایجاد حساسیت ها و اگزما ها روی پوست دست وجود دارد که با خشک کردن می توان مانع از ان شد.

از مرطوب کننده استفاده کنید

پس از هر بار شستشوی دست ها با صابون لازم است از مرطوب کننده استفاده کنید. همچنین مرطوب کننده در زمان شب و موقع خواب می تواند مدت بیشتری روی پوست شما بماند و بهتر نفوذ کند.

استفاده از دستکش

در زمان انجام کار های خانه مانند ظرف شستن بهتر است از دستکش استفاده کنید تا آسیب کمتری از جانب مواد شوینده به پوست وارد شود. همچنین استفاده از دستکش یکبار مصرف بیرون از خانه که کمک کند شما کمتر مجبور به شستن دستهایتان شوید، راه مناسبی است.

سخن آخر

بیش از هر چیز برای پیشگیری از خشک شدن پوست دست ها اهتمام ورزید و اگر با خشکی پوست دست مواجه شده اید برای رفع آن سریع اقدام کنید و در صورتی که التهاب شدید در پوست دستان شما ایجاد شده است حتماً برای معالجه به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

به طور کلی خشکی پوست دست را باید مراقبت بیشتر درمان نمود.

منبع: راه های درمان خشکی پوست در اثر شستن زیاد با آب 

نقش پشه در انتقال بیماری کرونا

ارتباط پشه و انتقال بیماری به دلیل مکیدن خون میزبان مورد برری قرار گرفته است. در دنیا بیماری هایی مثل مالاریا وجود دارد که پشه ها نقش اساسی در انتقال آن ها دارند. این نحوه انتقال بیماری در دنیا سالانه جان نیم میلیوننفر را می گیرد و هزاران میلیون نفر را به بیماری های سخت دچار می کند.

 آیا پشه می تواند سبب انتقال کرونا شود؟

تا کنون اطلاعاتی در خصوص اینکه پشه ها بتوانند سبب انتقال بیماری کرونا چه از نواع سارس و چه از نوع کوید 19 شوند، به دست نیامده است. اما از شواهد ظاهری نیز می توان اینن طور نتیجه گرفت که پشه نمی تواند این بیماری را با نیش زدن فرد دچار عفونت ویروس کرونا به دیگری منتقل کند.

 پشه ها چه بیماری هایی را انتقال می دهند؟

پشه های ماده برای باروری و تخم گذاشتن به خون نیاز دارند و ویروس ها می توانند میزبان خود را ترک کرده و وارد بدن میزبان جدید (که همان پشه است) شوند. نیش زدن میزبان آلوده اولین شرط انتقال بیماری از طریق پشه هاست. میزبان آلوده میتواند حیوان یا انسان باشد.

پشه ها قابلیت انتقال بیماری های ویروسی زیادی نظیر دنگو، تب زرد، زیکا و .. را دارند. از طرفی ویروس هایی مانند HIV و ویروس ابولا از طریق پشه ها منتقل نمی شود. به دلیل اینکه پشه خود به بیماری ایدز مبتلا نمی شود که بتواند ویروس را انتقال دهد.

 ویروس کرونا

ویروس کرونای جدید یعنی کوید 19 از طریق لمس سطوح آلوده به قطرات تنفسی و نزدیکی تنفسی با افراد آلوده به این عفونت منتقل می شود. در صورتیکه ویروس کرونا در خون افراد مبتلا نیز یافت شده است، امکان انتقال آن از طرق پشه ها و مکیدن خون میزبان آلوده وجود ندارد.

حتی در صورتی که پشه مقدار زیادی از ویروس را با مکیدن خون وارد بدن خود کند، امکان ابتلای پشه ها به این ویروس وجود ندارد و زمانی که پشه خود درگیر عفونت کوید 19 نشود امکانی برای انتقال آن نیز وجود نخواهد داشت.

 چرا برخی از ویروس ها با پشه منتقل می شوند و برخی دیگر خیر؟

می توان پشه ها را به عنوان نوعی سرنگ آلوده ی پرنده تصور کرد که بسیار ریز است. این سرنگ های ریز آلوده می توانند قطرات کوچک خون را از فردی به فرد دیگر منتقل کنند. با مکیدن خون میزبان جایگاه پشه در بدن میزبان دوم یعنی پشه، معده ی این موجودات خواهد بود. در این شرایط ویروس باید قابلیت این را داشته باشد که از معده ی پشه ها به تمام بدن ان ها سرایت کرده و عفونت را تکثیر کنند. عفونت باید به غدد بزاقی پشه برسد تا با نیش بعدی وارد بدن طعمه ی دوم شود. این راز ارتباط بین پشه و انتقال بیماری است.

منبع : https://bit.ly/3jsavKh